• [90.11.29 ] آرمن کشیشیان : وقتی شما یک مسیر 10 دقیقه ای رو در زمان 90 دقیقه طی میکنید، وقتی 4 سال یه دانشجو برای اینکه تو رشته مورد نظرش قبول بشه مسافت های چند صد کیلومتری رو طی میکنه وقتی توی بانک شماره شما خونده میشه اما به کار افراد دیگه رسیدگی میشه و وقتی هم که واقعا نوبت شما میرسه باید منتظر باشید آقا یا خانم کارمند محترم اس ام اسش رو بفرسته، وقتی یکی از تفریحات ما خیابون گردی و پاساژ گردی بی هدفه، وقتی مطالعه یه جور وقت کشیه و ... آیا این چند ثانیه ها و چند ساعت ها و چندین قرن ها قابل توجه اند؟
  
• [90.11.23 ] سمیرا قاسمی : اینجا کشوری است به نام ایران، اینجا برای کندی و تندی ، کمی و کسری کسی پاسخگو نیست... باید صبر کرد شاید سرعت ها تک سرعتی شد و همه چیز آرام شد (نه درست!)
  

ارسال نظر